Note: these 'words' (valid or invalid) are all the permutations of the word carta. These words are obtained by scrambling the letters in carta.
Definitions and meaning of carta
carta
Asturian
Etymology
From Latincharta, from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus, paper”).
Pronunciation
IPA(key): /ˈkaɾta/, [ˈkaɾ.t̪a]
Rhymes: -aɾta
Hyphenation: car‧ta
Noun
cartaf (pluralcartes)
letter (written message)
playing card (one of usually 52 rectangular pieces of card)
Synonym:baraxa
map
Catalan
Etymology
Inherited from Latincharta, from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus, paper”).
Pronunciation
IPA(key): (Central, Balearic)[ˈkar.tə]
IPA(key): (Valencian)[ˈkaɾ.ta]
Noun
cartaf (pluralcartes)
letter, card (which one writes to someone)
menu
Derived terms
See also
Further reading
“carta” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
“carta”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
“carta” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
“carta” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Corsican
Etymology
From Latincharta, borrowed from Ancient Greekχάρτης(khártēs). Cognates include Italiancarta and Spanishcarta.
Pronunciation
IPA(key): /ˈkarta/
(Cismontane) IPA(key): [ˈkærta]
(Ultramontane) IPA(key): [ˈkarta]
Hyphenation: car‧ta
Rhymes: -arta
Noun
cartaf (pluralcarte)
card
map
References
“carta, cartula” in INFCOR: Banca di dati di a lingua corsa
French
Pronunciation
IPA(key): /kaʁ.ta/
Homophones: cartas, cartât
Verb
carta
third-person singular past historic of carter
Galician
Etymology
From Old Galician-Portuguesecarta, from Latincharta, from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus, paper”).
Pronunciation
IPA(key): /ˈkaɾta/[ˈkɑɾ.t̪ɐ]
Rhymes: -aɾta
Hyphenation: car‧ta
Noun
cartaf (pluralcartas)
letter, correspondence
(archaic) charter; contract
playing card
identification card
map
menu
Derived terms
References
“carta” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
“carta” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
“carta” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
“carta” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
“carta” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Irish
Participle
carta
past participle of cart
Noun
carta
genitive singular of cartadh
Verb
carta
analytic present subjunctive of cart
Mutation
Italian
Etymology
From Latincharta, from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus, paper”).
carta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Portuguese
Etymology 1
From Old Galician-Portuguesecarta, from Latincharta, from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus, paper”). Doublet of cartaz.
Pronunciation
Rhymes: (Portugal, São Paulo)-aɾtɐ, (Brazil)-aʁtɐ
Hyphenation: car‧ta
Noun
cartaf (pluralcartas)
letter (written message)
Synonyms:epístola, missiva, correspondência
chart, map (visual representation of an area)
Synonym:mapa
(card games) playing card (any of the 52 rectangular pieces of card used to play games)
(law) charter (document issued by some authority, creating a public or private institution, and defining its purposes and privileges)
(Portugal, São Paulo) driver's license (an official personal document that permits driving a vehicle)
Synonyms:carta de condução, (Brazil)carteira, (Brazil)carteira de motorista
Derived terms
Descendants
Papiamentu: karta(with Spanish)
→ Japanese: カルタ(karuta)
→ Swahili: karata
See also
Further reading
“carta” in iDicionário Aulete.
“carta” in Dicionário inFormal.
“carta” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
“carta” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
“carta” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
“carta” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Etymology 2
Verb
carta
inflection of cartar:
third-person singular present indicative
second-person singular imperative
Romanian
Noun
cartaf
definite singular of cartă
Spanish
Etymology
Inherited from Latincharta(“paper”), from Ancient Greekχάρτης(khártēs, “papyrus”). Cognate with Englishcard and chart.
Pronunciation
IPA(key): /ˈkaɾta/[ˈkaɾ.t̪a]
Rhymes: -aɾta
Syllabification: car‧ta
Noun
cartaf (pluralcartas)
letter (document)
map
Synonym:mapa
menu (list of dishes in a restaurant)
Synonym:menú
playing card
Derived terms
Related terms
Descendants
Papiamentu: karta(with Portuguese)
Tagalog: kalatas
Further reading
“carta”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014