Definitions and meaning of franco
franco
English
Etymology 1
From Italian franco (“French”). Doublet of franc and frank.
Noun
franco (plural francos)
- (historical) A former currency of Lucca in Tuscany, Italy, issued between 1805 and 1808.
- The CFA franc as used in Equatorial Guinea, worth 4 ekwele.
Related terms
See also
Etymology 2
From Franco-.
Noun
franco (plural francos)
- Alternative letter-case form of Franco (“French person”).
Dutch
Etymology
From Italian porto franco.
Pronunciation
Adjective
franco (not comparable)
- with freightages paid by the sender
Declension
Descendants
- → Caribbean Javanese: prangko
- → Indonesian: prangko (“postage stamp”)
- → Petjo: prangko, perangko
References
- M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfrant͡so/
- Rhymes: -ant͡so
- Hyphenation: fran‧co
Noun
franco (accusative singular francon, plural francoj, accusative plural francojn)
- a French person
- Hypernym: eŭropano
Derived terms
Related terms
Galician
Etymology
From Late Latin francus (“Frankish”), from Frankish *Franko (“a Frank”), from Proto-Germanic *frankô (“javelin”).
The adjectival forms, from Old French franc (“free”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾaŋko/ [ˈfɾɑŋ.kʊ]
- Rhymes: -aŋko
- Hyphenation: fran‧co
Noun
franco m (plural francos, feminine franca, feminine plural francas)
- Frank
- (archaic) Frenchman
- Synonym: francés
- franc (former currency of France and other countries)
- 1401, M. Lucas Alvarez; M. J. Justo Martín (eds.), Fontes documentais da Universidade de Santiago de Compostela. Pergameos da serie Bens do Arquivo Histórico Universitario (Anos 1237-1537). Santiago: Consello da Cultura Galega, page 276:
- uendo, segundo dito he, por doze francos d'ouro da moneda del rey de França
- I sell, as said, for twelve francs of gold, of the coinage of the king of France
Derived terms
Related terms
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- tax-free
- Synonym: exento
- free, unobstructed
- Synonym: libre
- sincere, true
- Synonym: sinxelo
- (archaic) generous
- Synonym: xeneroso
Derived terms
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “franco”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “franco”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “franco”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “franco”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Italian
Etymology
Borrowed from French franc.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfran.ko/
-
- Rhymes: -anko
- Hyphenation: fràn‧co
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural franchi, feminine plural franche)
- frank, candid
- free (of duty)
- franchi tiratori ― snipers
- Frankish
Derived terms
Adverb
franco
- frankly
Noun
franco m (plural franchi)
- Frank (Frankish person)
- franc (money)
Descendants
Further reading
- franco in Collins Italian-English Dictionary
- franco in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- frànco in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈfraŋ.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈfraŋ.ko]
Adjective
francō
- dative/ablative masculine/neuter singular of francus
Portuguese
Etymology
Inherited from Old Galician-Portuguese franco, from French franc.
Pronunciation
- Rhymes: -ɐ̃ku
- Homophone: Franco
- Hyphenation: fran‧co
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- free, unimpeded
- tax-free
- frank (bluntly honest)
- (historical) Frankish (referring to the Franks)
- Synonym: frâncico
Noun
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and Belgium)
- franc (any of several units of currency)
- Frank (one of the Franks)
Further reading
- “franco”, in iDicionário Aulete (in Portuguese), Rio de Janeiro: Lexikon Editora Digital, 2008–2025
- “franco” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “franco”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- “franco”, in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa (in Portuguese), São Paulo: Editora Melhoramentos, 2015–2025
- “franco”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Etymology
From Middle French franc, from Medieval Latin Francus (“a Frank”), from Frankish *Franko, from Proto-Germanic *frankô (literally “spear, javelin”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾanko/ [ˈfɾãŋ.ko]
- Rhymes: -anko
- Syllabification: fran‧co
Noun
franco m (plural francos)
- franc (former currency of France and other countries)
Derived terms
Adjective
franco (feminine franca, masculine plural francos, feminine plural francas)
- frank, candid, straightforward
- generous, liberal, openhanded
- free, unimpeded, unencumbered
- exempt, free
- Frankish
- Synonym: fráncico
Derived terms
Related terms
See also
Further reading
- “franco”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 2024 December 10
Source: wiktionary.org