Note: these 'words' (valid or invalid) are all the permutations of the word pinta. These words are obtained by scrambling the letters in pinta.
Definitions and meaning of pinta
pinta
Etymology 1
From the pronunciation of pint of milk. Compare cuppa.
Pronunciation
enPR: pīntʹə, IPA(key): /ˈpaɪnt.ə/
Noun
pinta (pluralpintas)
(British, colloquial) A pint of milk.
Translations
Etymology 2
Borrowed from Spanishpinta.
Pronunciation
enPR: pĭnʹtə, IPA(key): /ˈpɪn.tə/
Rhymes: -ɪntə
Noun
pinta (uncountable)
A human skin disease endemic to Mexico, Central America, and South America, caused by infection with a spirochete, Treponema pallidum carateum, which is morphologically and serologically indistinguishable from the organism that causes syphilis.
Atnip, NAITP, Paint, inapt, inpat, nip at, paint, patin, tap in, tap-in
Asturian
Noun
pintaf (pluralpintes)
appearance; look
similarity
drop; smidgen
Catalan
Pronunciation
IPA(key): (Central, Balearic)[ˈpin.tə]
IPA(key): (Valencian)[ˈpin.ta]
Etymology 1
Inherited from Latinpectinem.
Noun
pintaf (pluralpintes)
comb
Related terms
pentinar
Etymology 2
From the feminine of Vulgar Latinpīnctus, from Latinpictus, perfect passive participle of pingō(“to paint”).
Noun
pintaf (pluralpintes)
appearance, look
Synonym:aspecte
Etymology 3
Borrowed from Frenchpinte, from Vulgar Latin*pincta(“mark used to indicate level on vessels”), feminine form of Vulgar Latin*pinctus.
Noun
pintaf (pluralpintes)
pint
Etymology 4
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
pinta
inflection of pintar:
third-person singular present indicative
second-person singular imperative
Further reading
“pinta” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
“pinta”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
“pinta” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
“pinta” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Czech
Pronunciation
IPA(key): [ˈpɪnta]
Noun
pintaf
pint (unit of volume)
Declension
Further reading
pinta in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
pinta in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
Esperanto
Etymology
pinto(“peak”) + -a.
Pronunciation
IPA(key): [ˈpinta]
Rhymes: -inta
Hyphenation: pin‧ta
Adjective
pinta (accusative singularpintan, pluralpintaj, accusative pluralpintajn)
peaked
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic*pinta (compare Estonianpind), probably borrowed from Proto-Germanic*spindaz (compare Old Englishspind, Dutchspint (spinthout)). Alternatively from Proto-Finno-Permic*pinta, if related to Erzyaпондакш(pondakš), пондаз(pondaz), Mokshaпонда(ponda), Udmurtпедло(pedlo).
Pronunciation
IPA(key): /ˈpintɑ/, [ˈpin̪t̪ɑ̝]
Rhymes: -intɑ
Syllabification(key): pin‧ta
Noun
pinta
surface (top side of something; outer hull of a tangible object)
nousta pintaan ― to (rise to the) surface
Declension
Derived terms
References
Further reading
“pinta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams
napit, panit, patin, tapin, tipan
French
Pronunciation
Homophones: pintas, pintât
Verb
pinta
third-person singular past historic of pinter
Galician
Pronunciation
IPA(key): [ˈpintɐ]
Adjective
pinta
feminine singular of pinto
Noun
pintaf (pluralpintas)
spot (a round or irregular patch on the surface of a thing having a different color)
Synonyms:marxa, penca
salamander (a round or irregular patch on the surface of a thing having a different color)
Synonyms:píntega, salamántiga
Verb
pinta
inflection of pintar:
third-person singular present indicative
second-person singular imperative
References
“pinta” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
“pinta” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
“pinta” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
“pinta” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
“pinta” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Iban
Etymology
From Malaypinta.
Pronunciation
IPA(key): /pintaʔ/
Rhymes: -ta
Hyphenation: pin‧ta
Noun
pinta
request
Verb
pinta
to ask
to invite
Indonesian
Etymology
From Malaypinta. Doublet of minta.
Pronunciation
IPA(key): /ˈpinta/, [ˈpin.t̪a]
Noun
pinta (first-person possessivepintaku, second-person possessivepintamu, third-person possessivepintanya)
request
Verb
pinta
to ask
Further reading
“pinta” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Ingrian
Etymology
From Proto-Finnic*pinta. Cognates include Finnishpinta and Estonianpind.
Pronunciation
(Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpintɑ/, [ˈpint]
(Soikkola) IPA(key): /ˈpintɑ/, [ˈpind̥ɑ]
Rhymes: -int, -intɑ
Hyphenation: pin‧ta
Noun
pinta
surface
Declension
Derived terms
References
V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[3], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 20